Adlar (İsimler)

Varlıkları ve kavramları tanımamıza yarayan sözcüklerdir.

Örnek: İstanbul, bebek, ayı, kulak.

Anlam Özelliklerine Göre Adlar

1. Özel Ad

Tek varlığı karşılayan adlardır.

Örnek: Ömer, Adana, Allah, Türkiye.

Özellikleri:

1. Özel adlar daima büyük harfle başlar.

Örnek: Yeşim bizi burada bekleyecekti.

2. Özel adlara gelen yapım ekleri kesme imiyle ayrılmaz.

Örnek: İngilizce biliyor musunuz?

3. Özel adlara gelen çekim ekleri kesme imiyle ayrılır.

Örnek: Bunu Ahmet'te de görmüştür.

4. Özel adlara getirilen "-ler" çoğul eki sözcüğe başka anlamlar katıyorsa kesme imiyle ayrılmaz.

Örnek: Aliler akşam bize gelecek.

NOT: "gibi" anlamı taşıyanlar hariç: Ali'ler ölmez.

5. Güneş, dünya ve ay isimleri, astronomi (gökbilim) veya coğrafya ile ilgili bir kavramın adı oldukları zaman özel ad gibi, bunun dışında tür adı gibi kullanılır:

Örnek: Ay, Dünya'nın uydusudur.

Örnek: Benim dünyamı karartmayın.

Örnek: Gelecek ay (cins isim) görüşürüz.

2. Tür Adı:

Aynı türden varlıkları karşılayan adlardır: ağaç, kuş, kalem.

3. Somut Ad

Duyu organlarımızla (göz, kulak, burun, dil, deri) varlığını algılayabildiğimiz nesnelere verilen adlardır.

Görme: Kitap, kalem, dağ, iri...

Dokunma: Soğuk, sıcak, sert...

İşitme: Fısıltı, gürültü, takırtı...

Tatma: Acı, tatlı, ekşi, tuzlu...

4. Soyut Ad

Duyu organlarımızla varlığını algılayamadığımız kavramlara verilen adlardır.

Örnek: Kin, özgürlük, bağımsızlık, tanrı, cin...

5. Yansıma Adı

Doğadaki seslerden esinlenerek oluşturulmuş adlardır. Yansıma adları sadece duymayla ilgilidir.

Örnek: Pat, uğultu, kükreme, böğürme, homurtu, inilti...