Adın yerine kullanılan sözcüklerdir.
Örnek: Ben gidiyorum.
"Ben" bir kişiyim, benim bir adım (Abdullah) var. "Ben" sözcüğü Abdullah yerine kullanılmıştır.
1. Kişi (Şahıs) Zamirleri
Kişi adlarının yerine kullanılan sözcüklerdir.
Ben, sen, o; biz, siz, onlar
NOT: "kendi" sözcüğü dönüşlülük zamiridir. Cümle içinde genellikle pekiştirme görevinde kullanılır. Kişi zamirlerinin bütün özelliklerini "kendi" sözcüğünde de görebiliriz.
Örnek: Bu resmi kendim yaptım.
2. Gösterme (İşaret) Zamiri
Gösterme yoluyla adların yerini tutan sözcüklerdir.
O, bu, şu, onlar, bunlar, şunlar
Örnek: Şunun sesini kapatın (radyonun).
NOT: "O" sözcüğü bir kişi yerine kullanıldıysa kişi zamiri, nesne yerine kullanıldıysa işaret zamiri olur.
Örnek: O, benimle ilgilenmedi (O, kişi zamiridir)
Örnek: Onu bana verir misin? (O, işaret zamiridir)
3. Belgisiz Zamir
Yerine kullanıldığı adları tam olarak değil de şöyle böyle karşılayan zamirlerdir.
Örnek: Kimi yer, kimi bakar: kıyamet ondan kopar.
4. Soru Zamiri
Adların yerini soru yoluyla tutan sözcüklerdir.
Örnek: Hangisi senin araban?
5. İyelik Zamiri (İyelik Ekleri)
Eklendikleri adların kime (ben, sen, o, biz, siz, onlar) ait olduğunu bildiren eklerdir.
I. Tekil Kişi, benim kitab-ım
II. Tekil Kişi, senin kitab-ın
III. Tekil Kişi, onun kitab-ı
I. Çoğul Kişi, bizim kitab-ımız
II. Çoğul Kişi, sizin kitab-ınız
III. Çoğul Kişi, onların kitap-ları
Yukarıda görüldüğü gibi altı çizili ekler kitabın kime ait olduğunu bildirmektedir.
NOT: İyelik ekleri tamlama kurarlar. "Dünya ev-i" belirtisiz ad tamlaması, "Can-ım kardeş-im" belirtili ad tamlaması.
6. İlgi Zamiri
Belirtili ad tamlamasında tamlanan görevindeki sözcüğün yerine kullanılan "-ki" ekidir.
Örnek: Nur'un hikayesi tamlamasında tamlanan yerine "-ki" getirelim.
Nur'unki
NOT: İlgi zamirini sıfat görevindeki "-ki" eki ile bağlaç görevindeki "-ki" ekleri ile karıştırmamak gereklidir.
Sıfat görevindeki "-ki" eklendiği sözcüğü sıfat yapar ve yer bildirir.
Örnek: Evdeki halılar kirlenmiş
Cümlede ki eki halıların yerini bildirmektedir.
Bazen yerini bildirdiği ad düşebilir. O zaman eklendiği sözcük adlaşmış sıfat olur.
Örnek: Evdekiler kirlenmiş