Kitapta çocuklar için eğitici şiirler yer almaktadır. İlk şiiri "ithaf" da "Yuva" adlı okulun öğrencilerine seslenmektedir.

"İthâf"

"Yuva şefkat yuvasıdır,

Bir marifet yuvasıdır;

Sev yuvanı orada sen

Kardeşlerinle koşarak.

Ötüşerek, oynaşarak,

Öğrenirsin -öğrenmeden

Nedir zahmet, nedir keder-"

Burada, çocuğa verilen öğüt; okulunu sevince, fazla zorlan­madan güle oynaya çok şey öğrenebileceğidir.

"Hediye"

Küçük bir kızın ağzından ablasının verdiği hediye anlatılmak­tadır:

"Beni ablam sever ancak,

Böyle başka kim anacak?

Melek ablacığım benim;

Sen benimsin, ben seninim ! "

"Umacı"

Bu şiirde, batıl inançlardan, cinlerden ve perilerden korkma­nın boş olduğu anlatılmaktadır. Şermin'in Abi'si ona bir oyuncak kutusu getirir ve örnekleri İle gerçekleri Öğretir:

"O gün korkmamaya yemin

Etti: artık yalan dolan

Çarşamba karılanndan.

Cadılardan titremiyor;

Hep kutuda onlar! diyor.

Aklı başında insanlar

Yalnız fenalıktan korkar"

Muhallebim ve Mektebim:

Burada anlatılan çocuk muhallebiyi çok sevmektedir. Ancak, okul ona dünyayı tanıttığı, bilgiyi öğrettiği için tercihini okuldan yana yapar:

Sizin olsun muhallebim..

Bana yetişir mektebim ! "

â–  â–  â– 

"Keman"

Anlaşılan o ki, şair kemanı diğer müzik aletlerinden daha fazla sevmektedir. Bu nedenle, küçük çocuğun ağzından keman sevgisini işlemiştir:

Bana ağabeyim gibi,

Tesir eden keman sesi..

Bazı ağlar İçin için,

Bazı gülmekten kırılır..

Hepsinin de güzel sesi Do,

re mi, fa-fa, sol, lâ, si

Kulaklarımda nağmesi"

Şair, çocuklara vatan sevgisi vermeyi de ihmal etmemiştir:

Vatan, öksüzler anası

Yaşatırsak, bir o yaşar

Yaşasın tâ haşre(kıyamete) kadar ! "

Bahara özlem, çiçeklere sevgi örneği:

Gelin yüzlü papatyalar,

Altın gözlü papatyalar.

Rüzgâr eser kah o

yana, Kah bu yana hep

beraber, Dalga dalga

eğilirler; Ferah

verirler insana Güler

yüzlü papatyalar, Altın

gözlü papatyalar."

Yine aynı doğa sevgisi:

"Kuşlarla"

"Kuşlar uçar, ben

 koşarım; Onların

 kanatları var, Benim

kanatlarım kollarım.

Kuşlar kanadım çırpar,

Aynı sevgi, yukarda kuşları ve papatyaları anlatıyordu, bu­rada da kedisini:

"Rengin"

Rengin demek renkli demek;

Benim kedim de üç renkli,

Hem de benekli, benekli,

Sarı kedim, siyah kedim, beyaz kedim

Adı 'Rengin' olsun dedim"

Aşağıdaki şiirde, çocukların geçmişe göre çok fazla imkânla­ra sahip olmalarının, kendileri için ne kadar büyük bir şans oldu­ğu anlatılmaktadır:

"Hasb-ı hâl" (Sohbet, söyleşi)

"............Vaktiylebiz

Ne sıkıntılar çekmişiz Okumak,

öğrenmek için; Düşündüm de

güldüm demin.-Size ne mutlu

 çocuklar! Güzel kitaplarınız

var; Hocalarınız da iyi,

Öğretiyorlar her şeyi; Tahta,

rahle (sıra) hep mükemmel; Hiç

birisi yoktu evvel. Hasırlarda

sürünürdük, Evlere hep cahil

döndük...

Okuyunuz: Okuyanlar

Çok şey bilir, çok şey

yapar; Muradına onlar

erer, Cennete de onlar

girer,

Okumalı, oynamalı,

Hiç işsiz

oturmamalı"